تابلو تمبر کلکسیونی نقره، نقش برجسته استاد هوشنگ ابتهاج (سایه)

تمبر نقره از پرتره استاد هوشنگ ابتهاج (سایه)، 94 قطعه کلکسیونی، نقش برجسته داخل قاب و جعبه ایندربورد و ساخته شده از 5 گرم نقره خالص.

تمبر نقره از پرتره استاد هوشنگ ابتهاج (سایه)، 94 قطعه کلکسیونی، نقش برجسته داخل قاب و جعبه ایندربورد و ساخته شده از 5 گرم نقره خالص.

رونمایی از تمبر طلا استاد هوشنگ ابتهاج (سایه)

به مناسبت سالگرد درگذشت استاد هوشنگ ابتهاج ، با همکاری مجله بخارا و با حضور جمعی از بزرگان هنر و ادب ایران طی مراسمی تابلو تمبر طلا و نقره استاد هوشنگ ابتهاج توسط صنایع دستی پرنیا رو نمایی شد.

تمبر طلا و نقره کلکسیونی استاد هوشنگ ابتهاج

مکان و زمان مراسم رونمایی از تمبر استاد هوشنگ ابتهاج

این مراسم روز چهارشنبه 18 مرداد ماه، ساعت 5 عصر،  در خانه اندیشمندان علوم انسانی در تهران برگزار گردید و با حضور گسترده میهمانان، علاقه‌مندان و عموم مردم روبرو شد و پیش فروش این محصول از طریق سایت niyaco.com و از روز شنبه 21 مرداد به مدت 15 روز آغاز می گردد.

حضور گسترده عموم مردم در سالگرد شب سایه

رونمایی تابلو پرتره نقش برجسته و طلای استاد هوشنگ ابتهاج (سایه) 

در این مراسم تابلو پرتره نقش برجسته استاد هوشنگ ابتهاج توسط دختر ایشان، سرکار خانم یلدا ابتهاج رونمایی شد. 

رونمایی و اهدای اولین تمبر نقش برجسته کلکسیونی هوشنگ ابتهاج به دختر ایشان

برخی از میهمانان و سخنرانان مراسم رونمایی

در این مراسم تعدادی از بستگان، دوستان و آشنایان هوشنگ ابهتاج درباره او سخنرانی کردند که در ادامه آنها را می بینیم.

استاد محمدرضا شفیعی کدکنی

حضور استاد محمدرضا شفیعی کدکنی در شب سالگرد سایه

سخنرانی استاد محمدرضا شفیعی کدکنی در شب سالگرد سایه

یلدا ابتهاج

سخنرانی یلدا ابتهاج در شب سالگرد سایه

آوا مشکاتیان

سخنرانی آوا مشکاتیان در شب سالگرد سایه

سرکار خانم اشراقی همسر آقای قیصر امین پور

حضور سرکار خانم اشراقی همسر آقای قیصر امین پور در شب سالگرد سایه

سخنرانی سرکار خانم اشراقی همسر آقای قیصر امین پور در شب سالگرد سایه

بیوگرافی استاد ابتهاج

امیر هوشنگ ابتهاج (۶ اسفند ۱۳۰۶ – ۱۹ مرداد ۱۴۰۱) متخلص به ه‍. ا. سایه، شاعر و پژوهش‌گر ایرانی بود. او نخستین کتابش به نام نخستین نغمه‌ها را در سال ۱۳۲۵ منتشر کرد. از آثار دیگر او می‌توان به تصنیف «سپیده» و غزل‌های «در کوچه‌سار شب»، «حصار» و «ارغوان» اشاره کرد. او در رادیو از ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۶ سرپرست برنامهٔ گل‌ها و همچنین پایه‌گذار برنامهٔ موسیقایی گلچین هفته بود.

سایه در سال ۱۳۴۶ بر آرامگاه حافظ در جشن هنر شیراز شعرخوانی کرد که باستانی پاریزی در سفرنامهٔ معروف خود (از پاریز تا پاریس) استقبال شرکت‌کنندگان و هیجان آن‌ها پس از شنیدن اشعار سایه را شرح می‌دهد و می‌نویسد که تا پیش از آن هرگز باور نمی‌کرده‌است که مردم از شنیدن یک شعر نو تا این حد هیجان‌زده شوند.

تعدادی از غزل‌ها، تصنیف‌ها و اشعار نیمایی او را هنرمندانی نظیر محمدرضا شجریان، احمدظاهر، علیرضا افتخاری، شهرام ناظری، حسین قوامی و محمد اصفهانی اجرا کرده‌اند. تصنیف خاطره‌انگیز تو ای پری کجایی و تصنیف سپیده (ایران ای سرای امید) از اشعار سایه است.

خانه ارغوان

خانه شخصی سایه که خود آن را ساخته (به اشتباه می‌گویند سازمانی بوده‌است) در سال ۱۳۸۷ با نام خانهٔ ارغوان به ثبت سازمان میراث فرهنگی رسیده‌است. دلیل این نام‌گذاری وجود درخت ارغوان معروفی در حیاط این خانه است که سایه شعر ارغوان خود را برای آن درخت گفته‌است.

درخت ارغوان

جوایز و افتخارات

از مهم‌ترین آثار هوشنگ ابتهاج تصحیح او از غزل‌های حافظ است که با عنوان حافظ به سعی سایه نخستین‌بار در ۱۳۷۲ نشر کارنامه به چاپ رساند و بار دیگر با تجدیدنظر و تصحیحات تازه منتشر شد. سایه سال‌های زیادی را صرف پژوهش ادبی و حافظ‌شناسی کرده که این کتاب حاصل تمام آن زحمت‌هاست که سایه در مقدمه آن را به همسرش پیشکش کرده‌است.

در ۱۰ مهر ۱۳۹۵ بیست و سومین جایزهٔ ادبی و تاریخی محمود افشار یزدی در باغ موقوفات افشار به انتخاب اعضای هیئت گزینش جایزهٔ این بنیاد به هوشنگ ابتهاج اهدا شد.

در ۱۲ مهر ۱۳۹۷ در مراسم پایانی ششمین جشنواره بین‌المللی هنر برای صلح، نشان عالی «هنر برای صلح» به هوشنگ ابتهاج و ۳ هنرمند دیگر اهدا شد.

درگذشت

هوشنگ ابتهاج در ۱۹ مرداد ۱۴۰۱ در سن ۹۴ سالگی در شهر کلن آلمان به علت نارسایی کلیه و کهولت سن درگذشت. پیکر او صبح شنبه ۵ شهریور ۱۴۰۱ در باغ محتشم رشت به خاک سپرده شد.

به گفتهٔ خودش او هرچه‌قدر که به زندگی عشق می‌ورزید، به مرگ فکر نمی‌کرد.

وقتی در یکی از مصاحبه هایش از او پرسیده شد که رابطه‌اش با مرگ چطور است، پاسخ داد: «شما هیچ‌وقت با مرگ روبه‌رو نمی‌شوید. تا زنده‌اید، زنده‌اید. اصلاً مرگ وجود ندارد. موقع مرگ زنده نیستید. اصلاً نمی‌دانید یعنی چه. از چه می‌ترسید؟ چیزی که هرگز نمی‌تواند اتفاق بیفتد. تا وقتی شما هستید اتفاق نمی‌افتد. موقعی اتفاق می‌افتد که شما نیستید.»